Η συχνότητα της Κήλης Μεσοσπονδυλίου Δίσκου Αυχένα είναι πολύ υψηλή, ενώ υπολογίζεται ότι εμφανίζεται σε 1 στους 10 ανθρώπους όλων των ηλικιών πράγμα που πρακτικά σημαίνει ότι πάσχουν 1.000.000 Έλληνες και Ελληνίδες. Οι γυναίκες εμφανίζουν πολύ πιο συχνά Αυχενικό Σύνδρομο (2-4 φορές συχνότερα των ανδρών). Ακόμη και σε περιστατικά που εμφανίζουν πόνο στον ώμο, το συχνότερο αίτιο πόνου είναι η αυχενική ριζοπάθεια και ακολουθεί η περιαρθρίτιδα του ώμου.
Στο ιατρείο μας έρχονται συχνά ασθενείς που δεν αντιλαμβάνονται ακριβώς τι σημαίνει αυτό ,καθώς και ποιές είναι οι επιλογές τους.Σε αυτό το άρθρο αναλύεται πλήρως η πάθηση,τα στάδια της καθώς και προτεινόμενες θεραπείες για το κάθε στάδιο.
Πίνακας Περιεχομένων
Μπορείς να μεταβείς στην ενότητα που σε ενδιαφέρει κάνοντας Κλικ στον αντίστοιχο τίτλο
Τι είναι η κήλη αυχενικής μοίρας?
Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης αποτελείται από 7 σπονδύλους οι οποίοι διαχωρίζονται μεταξύ τους από μεσοσπονδυλίους δίσκους, και οι οποίοι δρουν σαν «μαξιλάρια» απορροφώντας τους κραδασμούς και διευκολύνοντας την ελαστικότητα των κινήσεων.
Οι κήλες στην αυχενική μοίρα, εμφανίζονται όταν το μαλακό μέρος των μεσοσπονδύλιων δίσκων ,κατόπιν ρήξης του εξωτερικού του σκληρού περίβληματος ,διαφεύγει στον περιβάλλοντα χώρο. Από την διαφυγή αυτή μπορούν να πιεστούν τα κοντινά νεύρα ή και ο σπονδυλικός σωλήνας με αποτέλεσμα έντονο πόνο καθώς και νευρολογικής φύσεως συμπτώματα.
Αιτία κήλης αυχένα
Συνήθη αίτια της κήλης στην αυχενική μοίρα περιλαμβάνουν:
- Αφυδάτωση του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Με την ηλικία ,φυσιολογικά,οι μεσοσπονδύλιοι δισκοι μας αφυδατώνονται και χάνουν την φυσιολογική αντοχή τους ενώ το σκληρό τους περίβλημα γίνεται πιο φθαρτό.
- Τραυματισμός ή Έντονη Καταπόνηση. Με την έντονη καταπόνηση από την εργασία ή από την σωματική δραστηριότητα καθώς και από ένα σοβαρό ατύχημα (πτώση,αυτοκινητιστικό κτλ.)
- Κακή Στάση Σώματος. Παρατεταμένη κακή στάση σώματος σε συνδυασμό με άρση βαρών ή /και πολύωρη εργασία σε οθόνες.
- Γενετική Προδιάθεση. Κάποιοι ασθενείς ,δυστυχώς, ανατομικά έχουν την προδιάθεση να εκδηλώσουν κήλες μεσοσπονδύλιου δίσκου.
Συμπτώματα κήλης αυχένα
Τα συμπτώματα της αυχενικής δισκοκήλης ποικίλλουν, καθώς η εμφάνιση τους έχει να κάνει με το επίπεδο του σπόνδυλου που επηρεάζεται καθώς και με το μέγεθος της δισκοκήλης.Σε γενικές γραμμές όμως τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι :
- Εντονη Αυχεναλγία ,η οποία διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και μπορεί να ακτινοβολεί στον ώμο και στα χέρια.
- Αιμωδίες Άνω Άκρων. Αίσθηση μουδιάσματος, δυσκαμψία καθώς και αδυναμία σε οποιοδήποτε μέρος των άνω άκρων.
- Κεφαλαλγία.Έντονοι πονοκέφαλοι, ιδίως μετά την πολύωρη παραμονή σε οθόνη, οι οποίοι προέρχονται από τον αυχένα και έχουν την αίσθηση συνεχούς και επώδυνου βάρους στο κάτω μέρος της κεφαλής.
- Δυσκολία Συντονισμού των Κινήσεων.Σε ακραίες περιπτώσεις και ειδικά όταν η πίεση της κήλης γίνει πολύ έντονη στον σπονδυλικό σωλήνα μπορεί να υπάρξει αστάθεια στο περπάτημα ,ζαλάδες και ίλιγγος.
Διάγνωση Δισκοκήλης Αυχένα
Για την διάγνωση της δισκοκήλης ο ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί σε μαγνητική τομογραφία αυχενικής μοίρας και η οποία θα εκτιμηθεί από τον ιατρό του. Μεγάλη σημασία, επίσης, έχει η κλινική εξέταση όπου ο ιατρός ελέγχει τυχόν νευρολογική βλάβη, τα αντανακλαστικά του ασθενούς και τη μυική του δύναμη.
Τέλος, ανάλογα με τα ευρήματα της μαγνητικής τομογραφίας και της κλινικής εξέτασης μπορεί να χρειαστεί ηλεκτρομυογράφημα το οποίο ελέγχει την λειτουργικότητα των νεύρων και το πόσο αυτά έχουν επηρεαστεί.
Θεραπεία Δισκοκήλης Αυχένα
Η θεραπεία της Δισκοκήλης Αυχένα χωρίζεται πρακτικά σε 3 επίπεδα, ανάλογα με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων, καθώς και από τα ευρήματα των εξετάσεων, που είναι η μαγνητική τομογραφία και το ηλεκτρομυογράφημα.
Έτσι λοιπόν προκύπτουν οι εξής επιλογές:
- Θεραπεία 1ου επιπέδου, που περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή με μη στεροιδή φάρμακα (αντιφλεγμονώδη/μυοχαλαρωτικά/παυσίπονα), ανάπαυση, κολάρο αυχένα (για λίγες ημέρες) και αποφυγή άρσεως βαρών.
- Θεραπεία 2ου επιπέδου που περιλαμβάνει την διενέργεια φυσιοθεραπειών, και την αυχενική διήθηση (ένεση υπό την καθοδήγηση υπερήχου) με στεροιδή φάρμακα η οποία έχει ώς στόχο την ανακούφιση συμπτωμάτων με την μείωση της φλεγμονής του νεύρου.
- Θεραπεία 3ου επιπέδου που αποτελεί την πιο επεμβατική και μόνιμη λύση ,την χειρουργική αντιμετώπιση.Σε αυτή την περίπτωση ο ασθενής αντιμετωπίζει νευρολογικές διαταραχές ,όπως η απώλεια δύναμης των άνω άκρων, συνεχή μουδιάσματα,ή/και αυχενική μυελοπάθεια (πίεση του νωτιαίου μυελού).Η αυχενική μυελοπάθεια είναι μια σοβαρή πάθηση και σχεδόν πάντα απαιτεί χειρουργική αντιμετώπιση προς αποφυγή μόνιμων νευρολογικών βλαβών.
Χειρουργική Θεραπεία Δισκοκήλης Αυχένα (Πρόσθια Αυχενική Δισκεκτομή)
Η χειρουργική επέμβαση της πάθησης ονομάζεται πρόσθια αυχενική δισκεκτομή κατά την οποία αφαιρείται ένας ή περισσότεροι δίσκοι με μια μικρή τομή (2-3 εκατοστών) στην πρόσθια επιφάνεια του λαιμού. Στην θέση του δίσκου που έχει αφαιρεθεί τοποθετείται ειδικό μόσχευμα από συνθετικό υλικό απόλυτα συμβατό με το φυσιολογικό οστό και που διαρκεί εφ’όρου ζωής.
Η επέμβαση γίνεται πάντα με χειρουργικό μικροσκόπιο, ενώ αν χρειάζεται, αφαιρούνται ταυτόχρονα τυχόν οστεόφυτα(τα λεγόμενα «άλατα»)που διαταράσσουν την περιοχή και πιέζουν τις ρίζες των νεύρων συντελώντας στα συμπτώματα .Η επέμβαση διαρκεί περίπου 2 ώρες και γίνεται με ολική αναισθησία ,ενώ οι κίνδυνοι για σοβαρή μετεγχειρητική επιπλοκή είναι μικρότεροι από 1%.
Η παραμονή στο νοσοκομείο απαιτείται μόνο για μία ημέρα, ενώ ο ασθενής κινητοποιείται αμέσως και μπορεί να επιστρέψει στην εργασία του μετά από 2-3 εβδομάδες.
Στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι ασθενείς δεν χρειάζονται φυσιοθεραπείες ως μέθοδο αποκατάστασης.
Επίλογος-Πρόληψη Αυχενικής Δισκοκήλης
Οι κήλες στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης αποτελούν μία πολύ συνηθισμένη πάθηση στη σημερινή εποχή λόγω της καθιστικής ζωής και την πολύωρη παραμονή σε οθόνες.
Ως πρόληψη απέναντι στην πάθηση οι ασθενείς θα πρέπει να διατηρούν μία καλή στάση σώματος ειδικά σε σωματικές δραστηριότητες και εργασία μπροστά σε ηλεκτρονικό υπολογιστή. Επίσης,η ενδυνάμωση των μυών, σε συνδυασμό με την απόκτηση εργονομικού καθίσματος και αποφυγή φόρτισης του αυχένα με πολύ βάρος μπορούν να αποδειχτούν σωτήριες λύσεις για εκείνους που έχουν προδιάθεση ανάπτυξης της νόσου.
