Σπονδυλολίσθηση – Σπονδυλόλυση – Σπονδυλοδεσία – Σπονδυλική στένωση
Εκτός από την κήλη δίσκου, πόνο στη μέση μπορεί να προκαλούν και παθολογικές μετακινήσεις των σπονδύλων, δηλαδή όταν ο ένας σπόνδυλος «γλυστράει» πάνω στον άλλο, ή λείπει ένα τμήμα ενός σπονδύλου, με αποτέλεσμα αστάθεια του οικοδομήματος που λέγεται σπονδυλική στήλη. Μπορεί να υπάρχει υπερτροφία των συνδέσμων γύρω από τους σπονδύλους, ή ακόμη και σχηματισμός νέου οστού (οστεόφυτα), σε μια προσπάθεια του σώματος να αντιμετωπίσει την αστάθεια. Οι μηχανισμοί με τους οποίους εξελίσσονται αυτές οι παθήσεις δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητοί, ενώ σημαντικό ρόλο φαίνεται να παίζει και η τοπική χρόνια φλεγμονή.
Σπονδυλική στένωση
Στην περίπτωση της σπονδυλικής στένωσης, που μπορεί να είναι συγγενής ή επίκτητη, το πιο σύνηθες σύμπτωμα είναι η λεγόμενη νευρογενής διαλείπουσα χωλότητα, όπου ο ασθενής δεν μπορεί να βαδίσει μια δεδομένη απόσταση χωρίς να αναπτυχθεί ισχυρός πόνος στα άκρα που τον αναγκάζει να σταματήσει για μερικά λεπτά.
Αντιμετώπιση – Χειρουργική θεραπεία
Υπάρχουν πολλοί τρόποι, χειρουργικοί και μη, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των αιτιών και των συμπτωμάτων αυτών. Για την στένωση η χειρουργική θεραπεία είναι η πιο ενδεδειγμένη. Έτσι γίνεται αποσυμπίεση με αφαίρεση μέρους του οστού και των συνδέσμων που πιέζουν τα νεύρα.
Σε περιπτώσεις αστάθειας, δηλαδή σε σπονδυλολίσθηση ή σπονδυλόλυση, η χειρουργική θεραπεία είναι η σπονδυλοδεσία. Είναι μια επέμβαση που μπορεί να γίνει σε όλο το μήκος της σπονδυλικής στήλης και συνίσταται στην αποκατάσταση της αστάθειας με τοποθέτηση ειδικών βιδών και ράβδων τιτανίου μέσα στα οστά. Συχνά συνδυάζεται και με αποσυμπίεση. Αν γίνει με τις σωστές ενδείξεις και στην σωστή έκταση, αποκαθιστά επαρκώς την σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης και ο πόνος περιορίζεται σημαντικά.
Σύγχρονες τεχνικές
Οι σύγχρονες τεχνικές και τα υλικά έχουν κάνει τις σπονδυλοδεσίες πολύ ασφαλείς επεμβάσεις, δεδομένου ότι σε μερίδα των ασθενών έχουν αποκτήσει κακή φήμη, λόγω αποτυχιών στο παρελθόν. Αυτές οφείλονταν στην συντριπτική τους πλειοψηφία σε κατάχρηση της μεθόδου, λανθασμένη επιλογή ασθενών και ανεπαρκώς εκπαιδευμένους χειρουργούς. Σήμερα οι διαδερμικές σπονδυλοδεσίες αποτελούν ένα άριστο μέσο για την αποκατάσταση της σταθερότητας της σπονδυλικής στήλης και για την κινητοποίηση των ασθενών, που ανακαλύπτουν ξανά πόσο διαφορετική είναι η ζωή τους χωρίς πόνο.
Τέλος, ακόμη και σε περιπτώσεις όπου δεν μπορεί να διαπιστωθεί από τον απεικονιστικό έλεγχο το αίτιο του χρόνιου πόνου, υπάρχουν κι άλλες τεχνικές, που περιλαμβάνονται στην Νευροχειρουργική Αντιμετώπιση του Πόνου, που μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα.
